Gdy się zgubisz – mówi Rebecca Solnit – odkrywasz, że świat, w którym się znajdujesz, jest większy niż ten, który znałeś. Dla niektórych jest to koszmar. Dla innych – obietnica. Ten film, nakręcony w Bahii (Brazylia), rozważa różne sposoby gubienia się: w dziczy, w szaleństwie, w ekstazach miłości i aktu miłosnego, w doświadczeniu wzniosłego piękna. Zagubienie to scenariusz dla wyrzutków, odmieńców, desperatów, heretyków, dewiantów: ludzi potrzebujących świata większego niż ten, który znają. Jednak pragnienie zgubienia się nie jest jedynie tragicznym stanem. Prowadzi również do spotkań z innymi i pobudza tę najbardziej zagrożoną cechę dociekliwego umysłu: czystą i prostą ciekawość.
Mattijs van de Port
Antropolog wizualny na Uniwersytecie w Amsterdamie. W swoich filmach, wszystkich nakręconych w Brazylii, nieustannie powraca do sfer transgresji – ekstatycznej religii, przemocy, erotyzmu i estetyki – sfery, gdzie ludzie stają w obliczu faktu, że świat niekoniecznie odpowiada ich narracjom na jego temat. Jego dorobek filmowy obejmuje film o radości z jedzenia owoców „Saborear Frutas Brasileiras” (2013) oraz eseje filmowe „The Possibility of Spirits” (2016), „Knots and Holes” (2018), „The Body Won’t Close” (2021) i „Where Can I Get Lost” (2024). Filmy van de Porta zdobyły wiele nagród, w tym prestiżową nagrodę Basil Wright Film Prize w 2021 roku oraz Excellence in Visual Anthropology Award w tym samym roku.